De componist Wolfgang Amadeus Mozart stierf al op 35-jarige leeftijd. Maar hij liet een onovertroffen muzikale erfenis na in de klassieke muziek. Wie was Mozart? Een korte levensgeschiedenis van een van de beroemdste componisten uit de geschiedenis.

Wolfgang Amadeus Mozart geldt – naast componisten als Bach, Beethoven, Vivaldi, Mendelsohn en Strauss -, als een van de grootste artiesten uit de muziekgeschiedenis. Samen met Ludwig van Beethoven en Joseph Haydn behoorde Mozart tot de zogenoemde Eerste Weense School, ook wel de ‘Weense klassieken’ genoemd. Soms wordt ook Franz Schubert tot deze traditie gerekend. Hierbij moet aangetekend worden dat deze componisten niet samenwerkten, hoewel Beethoven enige tijd lessen volgde bij Haydn.

Met name de veelzijdigheid van Mozart onderscheidde hem van andere componisten. Hij schreef muziek in alle genres die in zijn tijd bekend waren en excelleerde in al deze muziektradities.

Muzikale carrière van Wolfgang Amadeus Mozart

Wolfgang Amadeus Mozart werd geboren op 27 januari 1756 in de stad Salzburg, onder de doopnaam Joannes Chrysostomus Wolfgangus Theophilus Mozart. Hij noemde zichzelf Wolfgang Amadé of Wolfgang Gottlieb. Zijn vader kwam uit een gegoede familie, waarvan hij echter vervreemd was geraakt. Zijn vader was lokaal een niet onverdienstelijke violist, componist en kapelmeester van het aartsbisschoppelijk orkest in Salzburg.- advertentie –

Vader besloot met zijn wonderkinderen Nannerl en Wolfgang Amadeus op Europese tournee te gaan, om daar op exhibities hun muzikale talent te laten zien en daaraan flink te verdienen. Al als peuter speelde Wolfgang Amadeus viool en piano, en in de jaren 1761-1766 trad hij op piano op in onder meer Londen, Parijs, Den Haag, Wenen en München. Ook maakte hij in deze periode zijn eerste symfonieën en sonates, die hij aan zijn vader liet horen. Na terugkeer in Salzburg in 1766 kreeg Wolfgang Amadeus Mozart diverse opdrachten het hof – zo componeerde hij “Bastien und Bastienne” en de opera buffo “La Finta semplice” – en kreeg hij een positie in hetzelfde orkest als zijn vader, waar hij violist-concertmeester werd.

Uiteindelijk kwam Wolfgang Amadeus Mozart in dienst van het aartsbisschoppelijk orkest, met een bijhorend salaris. Dit betekende wel dat de kapel Mozart kon verplichten alleen voor het orkest in Salzburg op te treden. Dit leidde tot toenemende spanningen. In 1777 nam Mozart ontslag uit het orkest en ging hij op reis, dit keer begeleid door zijn moeder. Zijn optredens leverden wel veel waardering op, maar weinig geld. En toen Mozart in 1782 tegen de wil van zijn vader huwde met Constanze Weber (met wie hij vier kinderen kreeg), kreeg Mozart het nog moeilijker want zijn vader trok de financiële ondersteuning aan Mozart daarna in. Voor Mozarts waren deze jaren moeilijk, mede ook door onbegrip van collega-muzikanten (behalve Joseph Haydn) wat zijn muziek betreft.

Mozart was van plan om naar Praag te verhuizen om de misère waarin hij zich bevond – hij leed onder depressies – te ontvluchten. Maar een benoeming tot hofmusicus van de Oostenrijkse keizer zorgde ervoor dat Mozart – tegen opnieuw een karig loon – in Wenen bleef. In 1787 vertrok Ludwig van Beethoven overigens richting Wenen om les te krijgen van Wolfgang Amadeus, maar of beide elkaar daadwerkelijk ontmoet hebben is niet gedocumenteerd.

Enkele bekende composities van Mozart

Tijdens zijn korte leven schreef Mozart ruim 600 muziekcomposities, waaronder talloze meesterwerken die elke dag nog grijs worden gedraaid door jong en oud. Tot zijn meest bekende muziekstukken behoren “Ein kleine Nachtmusik”, “Piano Sonato 8” “Requiem” (waarin hij de stijl van Johann Sebastian Bach verwerkt heeft) en “Symfonie 40”.

Overlijden

Op 4 maart 1791 trad Mozart voor het laatst op. In de zomer erna voltooide hij zijn laatste opera “Die Zauberflöte”, die besteld was door de Oostenrijkse artiest Emanuel Schikaneder.- advertentie –

Mozart was flink ziek. Hij was zwaar overwerkt en leed aan depressies. Zo had hij waanvoorstellingen dat men hem probeerde te vergiftigen met – zo zou later zijn vrouw Constanze verklaren, echter zonder bewijs – het beroemd geworden gif Aqua Tofana. Net voor de afronding van zijn meesterwerk “Requiem” – een geheim project voor de Oostenrijkse graaf Franz von Walsegg – stierf Wolfgang Amadeus Mozart. Het was 5 december 1791.

Over de doodsoorzaak is veel gediscussieerd. Vermoedelijk stierf hij aan een nierziekte of aan een zware infectie. Mozarts leerling Carl Süssmayer maakte de partituur alsnog af. Omdat Constanze ziek was en het erg slecht weer was, verscheen er niemand op Mozarts begrafenis. Men legde zijn lichaam in een anoniem massagraf…https://historiek.net/wolfgang-amadeus-mozart-biografie/73584/

Wolfgang Amadeus Mozart

COMPONIST

Wolfgang Amadeus Mozart was een Oostenrijkse componist. Hij excelleerde in bijna alle genres van zijn tijd. Samen met Joseph Haydn en Ludwig van Beethoven wordt hij gerekend tot de Weense Klassieken.

Wonderkind

Wolfgang Amadeus Mozart werd geboren op 27 januari 1756 te Salzburg in Oostenrijk. Zijn vader, componist en viooldocent Leopold Mozart, onderwees de jonge Wolfgang Amadeus en diens oudere zus Nannerl in onder andere muziek.

Het werd Leopold al snel duidelijk dat vooral zijn zoon uitzonderlijke muzikale talenten bezat: al toen hij slechts vier jaar oud was schreef Wolfgang zijn eerste composities (korte pianostukjes) en zijn pianospel en improvisatiekunsten waren van een verbazingwekkend hoog niveau.

Leopold besloot dat zulk talent niet verloren moest gaan. Tussen 1763 en 1766 tourde de familie Mozart door heel Europa, waarbij ze ook Nederland aandeden. Wolfgang en Nannerl speelden in salons van rijken en edelen, en ontmoetten befaamde componisten en musici als Pietro Nardini en Johann Christian Bach (zoon van Johann Sebastian Bach).

Mozart in de herberg

Deze hele onderneming was een goede zaak voor Mozarts muzikale ontwikkeling, maar niet zozeer voor de financiën: zo verbleven ze eigenlijk iets te lang in London en moesten het uiteindelijk zien te rooien met een serie optredens in een herberg in Cornhill. Hierna ondernam Mozart (soms met zijn moeder en/of vader) nog meer muzikale reizen, waarvan die naar Italië misschien het bekendst zijn.

Tussen de reizen door werkte Mozart in Salzburg onder contract voor de prins-aartsbisschop Hieronymus von Colloredo. Mozart hekelde zijn broodheer meerdere malen in brieven en op 8 juni 1781 werd hij na een stevige woordenwisseling ontslagen: ‘met een flinke schop tegen mijn reet,’ schreef Mozart een dag later in een verhitte brief aan zijn vader.

• Wolfgang Amadeus MozartCA. 1777
• Wolfgang Amadeus MozartFRAGMENT UIT HET PORTRET DAT JOSEPH LANGE MAAKTE VAN ZIJN ZWAGER WOLFGANG AMADEUS MOZART; 1782
• Mozart op zijn sterfbedDOOR ARMAND MATHEY-DORET NAAR EEN SCHILDERIJ VAN MIHÁLY MUNKÁCSY, 1888

Wenen

Na zijn ontslag ging Mozart als zelfstandig musicus – ongebruikelijk voor die tijd – aan de slag in Wenen. Binnen enkele maanden schnabbelde Mozart zich naar een uitstekende reputatie: tegen het eind van 1781 stond hij bekend als de beste pianist van de stad en zijn opera Die Entführung aus dem Serail (1782) werd warm onthaald.

In de jaren hierop volgend bleef hij populaire opera’s schrijven, zoals Le nozze di Figaro (1786), Don Giovanni (1787) en Die Zauberflöte (1791). Tussendoor zat hij niet stil: in Wenen componeerde Mozart ruim driehonderd werken in een tijdsbestek van drie jaar. Zijn roem bleef zich uitbreiden. Op een feestje werd vader Leopold aangesproken door componist Michael Haydn (de broer van Joseph Haydn), die hem mededeelde: ‘Uw zoon is de grootste componist die ik ken, zowel persoonlijk als van naam.’

Schulden

Het succes bracht Mozart roem, maar niet per se rijkdom. In 1788 verhuisde hij met zijn vrouw Constanze en zijn kinderen van het centrum van Wenen naar de buitenwijk Alsergrund, waar de gemiddelde huur een stuk lager lag.

Uit brieven aan zijn vriend Michael Puchberg blijkt dat Mozart schulden had bij een voormalige huisbaas en zaken deed met de lommerd. Diverse ziektes in het gezin leidden tot hoge medische kosten (dochtertje Theresia stierf in het voorjaar, net zes maanden oud). Mozart investeerde ook veel in de inhoud van zijn kledingkast en zijn vrouw Constanze ging nog wel eens naar een kuuroord. Bij Mozarts vroegtijdige dood in 1791 erfde Constanze netto 300 gulden aan schulden.

Dood en Requiem

In februari 1791 kreeg Mozart van graaf Walsegg-Stuppach een opdracht tot het schrijven van een requiem voor zijn net overleden vrouw. Dit gebeurde onder voorwaarde van strikte geheimhouding, waarschijnlijk omdat de graaf zichzelf wilde voordoen als de componist.

Mozart begon in oktober 1791 aan het werk en wist ondanks zijn ziekte (hij leed waarschijnlijk aan een streptokokkeninfectie) het ‘Requiem aeternam’ te voltooien, evenals de koorpartijen van het ‘Confutatis’ en de eerste maten van het ‘Lacrimosa’, voor hij ziek werd. In de nacht van 4 op 5 december 1791 overlijdt hij. 

Vrijwel direct deden er geruchten de ronde dat Mozart vergiftigd zou zijn of zou zijn bezweken onder de druk van het componeren van het Requiem, maar dit zijn hoogstwaarschijnlijk fabeltjes. De componist Franz Xaver Süszmayr voltooide het Requiem. https://www.preludium.nl/wolfgang-amadeus-mozart

Rosina Lhevinne, piano The Juilliard Orchestra / Jean Morel LP, CBS Records, MP 38752, 1983 Rec. on March 28th, 1960 at Rosina Lhevinne’s 80th birthday celebration This is my 3rd time uploading this video! I had to remove each previous upload due to bogus copyright claims. With all due respect, this is NOT Stephen Kovacevich playing…or Rudolf Buchbinder…or Alicia de Larrocha… 00:00​ 1. Allegro maestoso 14:02​ 2. Andante 22:06​ 3. Allegro vivace assai

Wolfgang Amadeus Mozart – Clarinet concerto in A major, K. 622 – Adagio It was written in 1791 for the clarinetist Anton Stadler. It consists of the usual three movements, in a fast–slow–fast form (Allegro-Adagio-Rondo). It was one of Mozart’s final completed works, and his final purely instrumental work (he died in the December following its completion). The concerto is notable for its delicate interplay between soloist and orchestra, and for the lack of overly extroverted display on the part of the soloist (Wikipedia)

From the Estates Theatre, Prague, 2006 Gala Concert for the 250th anniversary of W.A. Mozart’s birth Sharon Kam – clarinet Czech Philharmonic Orchestra Manfred Honeck – conductor Wolfgang Amadeus Mozart – Concerto in A major for Clarinet and Orchestra K.622 0:28 I. Allegro 12:33 II. Adagio 19:35 III. Rondo. Allegro Click here to watch the full “Mozart from Prague” Concert: https://goo.gl/xYN6kk Click here for more Mozart’s Concerts: https://goo.gl/bUpHef Subscribe to EuroArts: https://goo.gl/jrui3M

ie Zauberflöte von Wolfgang Amadeus Mozart Wiener Staatsoperchor Wiener Philharmoniker Dirigent……………Karl Böhm Sarasro………………Kurt Böhme(Bass) Tamino……………….Leopold Simoneau(Tenor) Königin der Nacht….Wilma Lipp(Sopran) Pamina……………….Hilda Güden(Sopran) Papageno……………Walter Berry(Bariton) Papagena……………Emmy Loose(Sopran) Monostatos………….August Jaresch(Tenor)

Wolfgang Amadeus Mozart completed his Symphony No. 41 in C major, K. 551, on 10 August 1788. It was the last symphony that he composed. The work is nicknamed the Jupiter Symphony. This name stems not from Mozart but rather was likely coined by the impresario Johann Peter Salomon in an early arrangement for piano. The symphony is scored for flute, two oboes, two bassoons, two horns in C, two trumpets in C, timpani in C and G, and strings. The 41st Symphony is the last of a set of three that Mozart composed in rapid succession during the summer of 1788. The 39th was completed 26 June and the 40th 25 July. Around the same time, Mozart was writing his piano trios in E and C major, his sonata facile, and a violin sonatina. It is not known whether the 41st Symphony was ever performed in the composer’s lifetime. According to Otto Erich Deutsch, around this time Mozart was preparing to hold a series of “Concerts in the Casino” in a new casino in the Spiegelgasse owned by Philipp Otto. Mozart even sent a pair of tickets for this series to his friend Michael Puchberg. But it seems impossible to determine whether the concert series was held, or was cancelled for lack of interest. The four movements are arranged in the traditional symphonic form of the Classical era: 1. Allegro vivace, 4/4 2. Andante cantabile, 3/4 in F major 3. Menuetto: Allegretto – Trio, 3/4 4. Molto allegro, 2/2 In an article about the Jupiter Symphony, Sir George Grove wrote that “it is for the finale that Mozart has reserved all the resources of his science, and all the power, which no one seems to have possessed to the same degree with himself, of concealing that science, and making it the vehicle for music as pleasing as it is learned. Nowhere has he achieved more.” Of the piece as a whole, he wrote that “It is the greatest orchestral work of the world which preceded the French Revolution.” Scholars are certain Mozart studied Michael Haydn’s Symphony No. 28 in C major, which also has a fugato in its finale. Charles Sherman speculates that Mozart also studied the younger Haydn’s Symphony No. 39 in C major because he “often requested his father Leopold to send him the latest fugue that Haydn had written.” The Michael Haydn No. 39, written only a few weeks before Mozart’s, also has a fugato in the finale, the theme of which begins with two whole notes. Sherman has pointed out other similarities between the two almost perfectly contemporaneous works. The four-note motif is also the main theme of the contrapuntal finale of Michael’s elder brother Joseph’s Symphony No. 13 in D major (1764).

Soprano Diana Damrau sings ‘Der Hölle Rache’, the famous Queen of the Night aria from Mozart’s The Magic Flute, with Dorothea Röschmann as Pamina. Find out more at https://www.roh.org.uk/tickets-and-ev… Mozart wrote Die Zauberflöte (The Magic Flute) for a suburban theatre in Vienna, the Theater auf der Wieden. He drew on the magical spectacle and earthy comedy of popular Viennese theatre. As well as being a comedy, The Magic Flute is an expression of Mozart’s profound spiritual beliefs: Enlightenment concerns with the search for wisdom and virtue are at the heart of this enchanting tale. The Magic Flute was an instant success with audiences and Mozart’s supposed rival Salieri described it as an ‘operone’ – a great opera. David McVicar’s classic production embraces both the seriousness and comedy of Mozart’s work. The audience is transported to a fantastical world of dancing animals, flying machines and dazzlingly starry skies. The setting provides a wonderful backdrop for Mozart’s kaleidoscopic score, from the Queen of the Night’s coloratura fireworks to Tamino and Pamina’s lyrical love duets and Papageno’s hearty, folksong-like arias.

Clarinet: Robert Marcellus Conductor: George Szell Orchestra: Cleveland Orcherstra 00:00 – first movement 12:26 – second movement 20:15 – third movement

( Tahra )

Wolfgang Amadeus Mozart – Clarinet concerto in A major, K. 622 – Adagio It was written in 1791 for the clarinetist Anton Stadler. It consists of the usual three movements, in a fast–slow–fast form (Allegro-Adagio-Rondo). It was one of Mozart’s final completed works, and his final purely instrumental work (he died in the December following its completion). The concerto is notable for its delicate interplay between soloist and orchestra, and for the lack of overly extroverted display on the part of the soloist (Wikipedia)

Wolfgang Amadeus Mozart Violin concerto n°7 K.271a Henryk Szeryng London Symphony Orchestra Karl Böhm Live recording, Salzburg, 5.VIII.1973

Mozart – Symphony No. 40 in G minor, K.550 (00:00:00​) 1. Molto Allegro (00:06:24​) 2. Andante (00:14:40​) 3. Menuetto- Allegretto (00:19:13​) 4. Finale- Allegro Assai Brahms – Symphony No.2 in D Major, Op.73 (00:24:18​) 1. Allegro Non Troppo (00:38:47​) 2. Adagio Non Troppo (00:49:15​) 3. Allegretto Grazioso (00:54:41​) 4. Allegro Con Spirito Bruno Walter Berlin Philharmonie