Claudio Abbado stond bekend als een man die niet veel woorden gebruikte; hij wilde vooral spreken door de muziek. Hij was bescheiden. Een bekende uitspraak van hem was: “De term ‘grote dirigent’ heeft geen betekenis voor me. Het is de componist die groot is.”
De Britse muziekjournalist Norman Lebrecht herinnert zich Abbado als “koppig, inspirerend, verlegen en met een glimlach die gletsjers kon doen smelten”
Kansen geven aan jong talent was een passie van Claudio Abbado. Hij richtte het European Union Youth Orchestra op, dat in 1981 verder ging als het Chamber Orchestra of Europe. Hij begon ook het Gustav Mahler Youth Orchestra, in 1986, en startte in 2003 het hooggewaardeerde Lucerne Festival Orchestra.
Abbado werd in 1933 geboren in Milaan in een gezin vol muziek. Zijn vader was de violist Michelangelo Abbado. Hij studeerde aan het Giuseppe Verdi Conservatorium in Milaan en later in Wenen bij Hans Swarowsky.
Zijn debuut maakte hij in 1960 in de Scala van Milaan, waar hij in de voetsporen trad van onder anderen Arturo Toscanini, Tullio Serafin en Carlo Maria Giulini. Hij werd er acht jaar later, in 1968, benoemd tot chef-dirigent. Abbado was toen pas 35 jaar oud. Hij zou 18 jaar bij de Scala in dienst blijven.
In de periode na zijn debuut kreeg hij de kans samen te werken met grote namen als Leonard Bernstein in New York en Herbert von Karajan in Wenen. In Salzburg stond hij voor het eerst, in 1965, voor de Wiener Philharmoniker. Aansluitend aan zijn periode bij de Scala in Milaan was hij drie jaar muzikaal leider van de Wiener Staatsoper in de periode tot 1991.
De musici van de Berliner Philharmoniker kozen Abbado aan het eind van 1989 – een periode van grote politieke verandering in Duitsland – tot de opvolger van Karajan. Naast het reguliere repertoire nam de dirigent ook initiatieven als ‘Berliner Begegnungen’, waarbij jonge musici de kans kregen om met ervaren collega’s samen te werken.
In 2000 werd Abbado getroffen door maagkanker, maar hij keerde toen hij voldoende hersteld was weer terug op de bok voor het Berlijnse orkest.
PASSIE
Abbado heeft altijd veel aandacht gehad voor moderne componisten. Hij dirigeerde werk van zijn landgenoot Luigi Nono en van componisten als Stockhausen en Rihm. Met het festival WIEN MODERN legde hij in 1988 een basis voor moderne muziekuitvoeringen in Wenen.
Kansen geven aan jong talent was een passie van Claudio Abbado. Hij richtte het European Union Youth Orchestra op, dat in 1981 verder ging als het Chamber Orchestra of Europe. Hij begon ook het Gustav Mahler Youth Orchestra, in 1986, en startte in 2003 het hooggewaardeerde Lucerne Festival Orchestra. Hij werd in 2004 muzikaal en artistiek leider van het Mozart Orchestra in Bologna. Dat kondigde onlangs aan te stoppen.
Met het koor en orkest van de Scala in Milaan nam Abbado opera’s op als Simon Boccanegra en Macbeth van Verdi. Met het London Symphony Orchestra legde hij onder meer Rossini’s Il barbiere di Siviglia en La Cenerentola vast en in Wenen registreerde hij werken als Wozzeck en Pelléas et Mélisande. Met het Chamber Orchestra of Europe nam hij Rossini’s Il viaggio a Reims op. In totaal zou hij in zijn carrière meer dan twintig complete opera’s opnemen. https://www.operamagazine.nl/achtergrond/25813/claudio-abbado-1933-2014-overleden/
Claudio Abbado, (born June 26, 1933, Milan, Italy—died January 20, 2014, Bologna), Italian conductor and music director of the Vienna State Opera (1986–91) and principal conductor of the Vienna Philharmonic Orchestra (from 1971), the London Symphony Orchestra (1979–88), and the Berlin Philharmonic Orchestra (from 1989).
One of a long line of Milanese musicians—his father, Michelangelo Abbado, was a violinist—Claudio Abbado at first studied privately. He entered the Giuseppe Verdi Conservatory at 16 to concentrate on piano, composition, and conducting and then studied conducting at the Chigiana Academy of Siena and at the Vienna Academy of Music, working with conductor Hans Swarowsky.
In 1958 Abbado won the Koussevitzky Prize for outstanding student conductor at the Tanglewood (Massachusetts) Festival and in 1963 the Dimitri Mitropoulos conducting prize. He made his British debut in 1965, leading the Hallé Orchestra in Manchester, and in 1966 he began his long association with the London Symphony Orchestra; he directed it regularly before he succeeded André Previn as principal conductor in 1979. Abbado was for several years the music director at La Scala, Milan, where he helped make the opera house more accessible to the working-class operagoer. He was especially known for his Germanic orchestral repertory and, later, his special interest in the music of Gioachino Rossini and Giuseppe Verdi. For the significance of his overall contribution to music, Abbado received the Japan Art Association’s Praemium Imperiale prize in 2003. https://www.britannica.com/biography/Claudio-Abbado
Italiaanse pianist en dirigent
De Italiaanse pianist en dirigent Claudio Abbado werd op 26 juni 1933 geboren in Milaan. Hij overleed in januari 2014 in zijn huis in Bologna. De Nederlandse liefhebbers van deze bedachtzame dirigent zagen zijn expressieve gebaren vooral in concertregistraties; video’s en dvd’s.https://www.absolutefacts.nl/biografie/data/abbadoclaudio.htm
https://www.medici.tv/en/documentaries/claudio-abbado-hearing-the-silence/