Aangeleerde hulpeloosheid – “De Andere K(R)ant” – Wijziging Transgender­wet

Aangeleerde hulpeloosheid

Aangeleerde hulpeloosheid (Engelslearned helplessness of learnt helplessness) is het verschijnsel waarbij een mens of dier geleerd heeft dat hij geen invloed kan uitoefenen op de gebeurtenissen die hem overkomen.

Martin Seligman publiceerde in 1967 de resultaten van een dierproef die in duidelijke tegenspraak waren met de toen heersende opvatting uit het behaviorisme van Burrhus Skinner. In dit zogenaamde “yoked control”-experiment ondergaan twee dieren meermaals elektrische schokken. Het eerste dier heeft de mogelijkheid de duur van de schok te bekorten, door bijvoorbeeld op een knop te drukken. Voor beide dieren stopt dan de schok. Het dier dat de schok niet kan beïnvloeden heeft na verloop van tijd een aanmerkelijk slechtere gezondheid. Het is ook niet meer in staat te leren. In een vervolgexperiment werden beide dieren in een zogenaamde “shuttle-box” gezet: een kooi die door een lage afscheiding in tweeën gedeeld is. In de ene helft ondergaan beide dieren regelmatig een schok, maar door over de afscheiding te springen, kunnen ze de schok vermijden. Het dier dat in het eerste experiment de controle had, leert dit, zoals door het behaviorisme voorspeld, snel. Het tweede dier leert dit echter niet: het lijdt weliswaar onder de schok, maar onderneemt niets om deze te vermijden: het heeft geleerd passief en hulpeloos te zijn. Volgens Seligman zou bij mensen aangeleerde hulpeloosheid het mechanisme kunnen zijn dat op den duur leidt tot psychische stoornissen zoals depressie.

Meer algemeen treedt aangeleerde hulpeloosheid op wanneer mensen of dieren geen adequate terugkoppeling krijgen over hun eigen handelen. Ze kunnen zo niet leren welke handelingen effectief zijn in het bereiken van een bepaald doel, waardoor ze zich uiteindelijk hulpeloos en passief zullen opstellen. Finkelstein en Ramey (1977) vonden dit verschijnsel ook bij baby’s. De eerste baby kon een mobile boven de wieg laten bewegen door zijn hoofd te bewegen, de tweede kon alleen naar het bewegende mobile kijken. Als de tweede baby de beweging van het mobile kon aansturen, ontdekte hij niet meer dat hij invloed kon uitoefenen op het mobile.

In de dagelijkse praktijk is het concept van “aangeleerde hulpeloosheid” belangrijk bij de opvoeding van kinderen, maar ook in ziekenhuizen, verpleeghuizen, gevangenissen, in rampsituaties als hongersnood en oorlog en in concentratiekampen.

Niet ieder mens reageert op hulpeloosheid met passiviteit en depressie. Dit is mede afhankelijk van de attributie, dat wil zeggen waar iemand de oorzaak van zijn lijden zoekt: in zichzelf of buiten zichzelf.
https://nl.wikipedia.org/wiki/Aangeleerde_hulpeloosheid

——–

De Andere Krant (Vrijheid)

Datum: 2020-04-27

De Andere Krant

Help mee en verspreid de vrijheid op 5 mei

‘Wie vrijheid opoffert voor veiligheid is het beide niet waard’ – Benjamin Franklin

Op 5 mei presenteren we de zesde editie van De Andere Krant. 75 jaar na de bevrijding van Nederland staat onze vrijheid opnieuw onder grote druk. Als reactie op het coronavirus worden er wereldwijd vrijheidsbeperkende maatregelen genomen. Alle overheden stellen dat ze dit doen om hun burgers te beschermen. De vaste lezers van De Andere Krant weten dat er voldoende reden is om overheden en hun motivatie te wantrouwen. Een overheid die eerst de zorg afbreekt en het aantal IC-bedden halveert, geen onafhankelijk onderzoek naar de gezondheidsrisico’s van 5G wil afwachten (in tegenstelling tot andere landen) en zich in het verleden vooral als loopjongen van het grote geld heeft opgesteld heeft wat ons betreft een geloofwaardigheidsprobleem.

 

Terechte maatregelen of een overreactie en met welk doel?
In De Andere Krant Vrijheid wordt het Coronavirus cijfermatig geanalyseerd. Uit de analyse en uit steeds meer commentaren komt naar voren dat de opgelegde kuur (de lockdown), veel meer slachtoffers zal eisen dan de kwaal, het virus. De overreactie vindt wereldwijd plaats en het lijkt er sterk op dat er sprake is van een bepaalde regie. In De Andere Krant wordt ingegaan op de verschillende agenda’s die in het kielzog van Corona worden uitgerold en welke actoren hierbij betrokken zijn. Auteurs die hebben bijgedragen zijn; Eric van de Beek, Stan van Houcke, Ad Broere, Frank Reusink, Sven Hulleman, Pieter Stuurman, Sonja van den Ende, Rob Vellekoop en Frank Stadermann.

 

‘Never waste a good crisis’ – Winston Churchill

Help De Andere Krant de Vrijheid verspreiden
Op 5 mei gaan willen we De Andere Krant in zoveel mogelijk brievenbussen laten belanden als mogelijk. We roepen iedereen op om ons daarbij te helpen. Bevrijd uw straat, buurt, dorp of stad door op 5 mei De Andere Krant Vrijheid te verspreiden. Iedereen die ons wil helpen kan zich opgeven via deanderekrant.nl/vrijheid.
Naast hulp met verspreiden kunnen we alle financiële ondersteuning ook goed gebruiken. Op de Steun pagina van deze website staat meer informatie hoe ons te steunen.
Promotie video voor deze editie
Om onze boodschap kracht bij te zetten hebben we een promotie video opgenomen. Net als illustere voorgangers van De Andere Krant verzetten we ons tegen de wetmatigheden van de gevestigde orde en roepen we op tot bewustwording en verandering. Deel deze video binnen uw netwerk!

Ruime blik

In plaats van kritische mensen uit te maken voor ‘complotgekkies’ presenteren we liever de feiten. Meer kennis leidt namelijk tot meer begrip voor elkaars standpunten.

We durven controversiële kwesties aan de orde te stellen. Dat doen we altijd goed onderbouwd, verifieerbaar, transparant en fair.

Stichting Voorzij: “Wijziging Transgender­wet groot gevaar voor vrouwen”

Stichting voorzij over de transgender wet


Datum: 2022-01-31
Samen Leven
Simone Beer
De wijziging van de Transgenderwet, die binnenkort wordt behandeld in de Tweede Kamer, zal volgens Caroline Franssen van stichting Voorzij de maatschappelijke positie en veiligheid van vrouwen nog meer in gevaar brengen.
Stichting Voorzij is een feministische organisatie die opkomt voor vrouwen en meisjes, maar die transvrouwen daar niet toe rekent. Dat stuit op heftige tegenwerking. De Twitter-account van oprichter Caroline Franssen werd al verwijderd en haar bankrekening opgeheven.
Franssen heeft felle kritiek op de wijziging van de Transgenderwet die in februari in de Tweede Kamer zal worden besproken. “Dit gaat grote gevolgen hebben voor de privacy, waardigheid, veiligheid en rechten van alle vrouwen en meisjes in Nederland”, stelt zij in een interview met de Andere Krant.
De wetswijziging – die in mei 2021 is ingediend door toenmalig Minister van Rechtsbescherming Sander Dekker – maakt het eenvoudiger voor mensen om het geslacht in hun geboorteakte te laten veranderen. Als de wetswijziging wordt aangenomen, is er geen verklaring van een arts of psycholoog meer nodig, wat nu nog wel het geval is. Franssen is een groot tegenstander van deze wijziging. “Het is bizar dat je je geboortecertificaat kunt laten veranderen. Hiermee wordt valsheid in geschrifte gelegaliseerd en daar zijn officiële documenten niet voor bedoeld.” Franssen maakt zich vooral zorgen om de veiligheid van vrouwen. “Hoe kan de overheid mannen die hun penis nog hebben, als vrouw gaan registreren? Deze krijgen dan ook toegang tot vrouwenruimtes – zoals een kleedkamer, gevangenis of Blijf Van Mijn Lijf huis – en ze mogen meedoen met vrouwensport, waar ze door hun sterkere lichamen alles winnen. Deze wetswijziging schaft de betekenis van het woord ‘vrouw’ af.”
De 60-jarige Franssen, zelfstandig ondernemer, richtte in 2020 Stichting Voorzij op als een feministische organisatie, maar een die zich niet wil inzetten voor transvrouwen. “Wij komen op voor vrouwen en meisjes, in de breedste zin van het woord. We zetten ons in voor veiligheid en vrijheid, door te informeren, organiseren en acties te voeren waar nodig. Dat doe ik niet voor mijzelf, maar voor de kwetsbare vrouwen die niet voor zichzelf kunnen opkomen.”
Niet te overzien
Genderdysforie – onvrede met het geboortegeslacht – is volgens Franssen een mentaal en emotioneel probleem, geen fysiek probleem. “Bij jongeren gaat dit in 85 procent van de gevallen vanzelf over. Medisch ingrijpen is daarom zowel onwenselijk als gevaarlijk”, stelt Franssen. “Als iemand puberteitsremmers krijgt, gaat dat ten koste van diens mentale en seksuele ontwikkeling die dan volop in gang zijn. Bij een meisje met genderdysforie wordt de neo-penis gemaakt van de huid van haar arm of been, dus er kan met dit nieuwe geslachtsdeel minder worden gevoeld en een orgasme krijgen kan niet. Deze combinatie zorgt voor een onderontwikkelde seksualiteit. De kans is groot dat ze seks passiever zullen beleven en vatbaarder zijn om zich vooral te richten op de wensen en het genot van een ander.” Jongeren hebben veel meer tijd nodig om hun – seksuele – identiteit te ontdekken, zegt zij. “Als je 16 jaar bent, mag je niet roken of stemmen, maar wel je lichaam onherstelbaar laten verminken. Voor vrouwen is het door de medicatie ook niet meer mogelijk om moeder te worden. Hoe kun je deze keuzes ooit overzien?”
Franssen kent mensen die spijt hebben van hun transitie, bijvoorbeeld omdat ze er op latere leeftijd achter kwamen dat er een andere reden was. “Het komt vaak voor dat depressieve of autistische jongeren onterecht als transseksuelen worden weggezet. Zo sprak ik een meisje dat opgenomen is geweest door Jeugdzorg en daar verkracht en aangerand is. Door deze trauma’s wilde zij geen meisje meer zijn. Het kan ook gebeuren dat een kind een talent of interesse heeft dat met het andere geslacht wordt geassocieerd, of dat iemand een oudere broer of zus heeft verloren en deze onbewust diens plaats op wil vullen.” Volgens Franssen moet ook gekeken worden naar wat de psychische achtergrond zou kunnen zijn. “Praat met ze!”
Emancipatie?
“Emancipatie is het speerpunt van het kabinet”, schreef minister Dekker in de memorie bij de wetswijziging. “De positie van transgenderpersonen is daarbij een belangrijk aandachtspunt. Met de nieuwe voorstellen wil het kabinet recht doen aan de emancipatie van transgenderpersonen.” In 2014 werd de Transgenderwet aangenomen, waardoor sindsdien alleen nog een deskundigenverklaring nodig is om het geslacht op papier te laten wijzigen. Voor die tijd was er een fysiek ingrijpen nodig, zoals sterilisatie of het laten weghalen van de geslachtsorganen. In 2017 werd de Transgenderwet geëvalueerd. Daaruit bleek dat transgenderpersonen de medische verklaring een inbreuk op het zelfbeschikkingsrecht vonden. Bovendien werd het daarbij horende consult niet vergoed, tenzij iemand al in het medische traject zat. Daar werd meestal op gewacht. “Dit leidt tot een – onwenselijke – verlenging van de trajectduur”, aldus Dekker. “Het kabinet acht het wenselijk dat de deskundigheidsverklaring komt te vervallen. De doelstellingen ervan kunnen op een andere wijze worden bereikt.”
Franssen is het daar niet mee eens. “Het is absurd dat er wordt gedaan alsof dit progressief is. De voordelen voor mannen die zich als vrouw identificeren, worden zwaarder gewogen dan de veiligheid van vrouwen. Dit heb ik in andere landen al ontzettend fout zien gaan, maar de minister kijkt de andere kant op. Pedofielen en verkrachters krijgen hiermee een vrijbrief om dicht bij hun slachtoffers te komen. Het is niet de vraag óf het fout gaat, maar wanneer.”
Censuur
Franssen legt uit dat de huidige ‘genderlobby’ veel invloed heeft op de samen­leving. “Zodra je het niet met de ontwikkelingen eens bent of kritische vragen stelt, word je weggezet als transfoob.” Ze geeft ook aan dat Stichting Voorzij flink wordt tegengewerkt. “De bankrekening van Voorzij bij Bunq is opgeheven, omdat de bank vindt dat wij ook moeten ­opkomen voor de belangen van transvrouwen. Toen we via GoFundMe een crowdfunding zijn gestart om de opheffing juridisch aan te vechten, heeft GoFundMe de actie gecanceld en alles naar de gevers teruggestort. Mijn ­eigen Twitteraccount waar ik ruim 10.000 ­volgers had, is ook verwijderd.”
Op de vraag wat achter deze genderlobby zou kunnen zitten, noemt Franssen onder andere de grote economische belangen. “Ik geloof dat de farmaceutische industrie dit uitrolt en het in stand wordt gehouden door de overheid. Op dit moment worden kinderen zelfs op de basisschool al actief aan het twijfelen gebracht over hun geslacht en seksualiteit en leren ze ‘dat gender een keuze is’. Dit verbaast me niks: Ieder kind dat levenslang hormonen moet slikken, levert veel geld op.”
https://deanderekrant.nl/

De Andere Krant

De Andere Krant is een Nederlandse krant die zowel online als in gedrukte vorm verschijnt. De krant werd opgericht in 2018 op initiatief van de pro-Russische vredesactiviste Madeleine Klinkhamer. Hij wordt uitgegeven door de Stichting KnowledgeMatters en is in Nederland en Vlaanderen te verkrijgen. Hoofdredacteur is Sander Campagner, tevens voorzitter van het stichtingsbestuur.  Campagner is ook voorzitter van de Nederlandse Vereniging van Vrije Journalisten (NVVJ).

De krant kent abonnees, maar wordt vooral gratis verspreid. Het periodiek verscheen aanvankelijk tweemaandelijks in wisselende oplagen, variërend van 50.000 tot 500.000 (mei 2020) en 1,1 miljoen in de zomer van 2020. Ze werd toen vooral huis-aan-huis verspreid.). Met die oplage is het een van de grotere gedrukte media in Nederland. Sinds oktober 2021 verschijnt de krant wekelijks en is het mogelijk een abonnement te nemen. De Andere Krant maakt sinds november 2021 ook een podcast, daarin komen vergelijkbare thema’s aan de orde als in krant.

Het periodiek zegt een andere kijk op de werkelijkheid te bieden. Ze vermeldt als doel “Het publieke debat te verbreden en de Andere Kant van het nieuws te tonen. Waar veel media meer onderdeel van het machtssysteem (b)lijken in plaats van deze macht kritisch te volgen zijn wij totaal onafhankelijk”

De uitgave werd onder de loep genomen door de eenheid Land Information Manoeuvre Centre (LIMC). Deze eenheid was vanwege de coronacrisis opgericht ten einde meer zicht te krijgen op de verspreiding van desinformatie. Deze dienst van de Nederlandse krijgsmacht verzamelde en analyseerde zonder dat ze daartoe bevoegd was gegevens om te voorspellen waar in het land een coronagolf of maatschappelijke onrust zou kunnen ontstaan. In dat kader werden onder meer de distributiepunten van De Andere Krant in kaart gebracht. Het ongeoorloofd genereren en analyseren van gegevens door het LIMC leidde tot het aanvragen van een kamerdebat door Kamerlid Salima Belhaj (D66).

Kritiek

In een beschouwing weerlegde het BNN-VARA-programma Alicante enkele door de krant geponeerde feiten omtrent corona, evenwel op basis van bronnen die de redactie van De Andere Krant als niet betrouwbaar beschouwt.

NRC Handelsblad (NRC) veronderstelde in meerdere publicaties een connectie met Rusland, hetgeen door de redactie van De Andere Krant werd weersproken. Door het crowdfundingmodel is volgens NRC niet te controleren hoe De Andere Krant wordt gefinancierd. Ook onthulde NRC dat een wegens antisemitische uitlatingen bekend staande activist garant stond voor de financiering van de eerste uitgave. Een klacht hierover bij de Raad voor de Journalistiek in 2018 werd niet gehonoreerd  In de eerste editie liet De Andere Krant zich in lovende woorden uit over president Vladimir Poetin en presenteerde de krant een pro-Russische weergave van de annexatie van de Krim, de oorlog in Oost-Oekraïne en de Russische steun voor de Syrische president Assad. Bij de speciale MH17-editie van De Andere Krant zouden volgens NRC-bronnen Russische overheidsfunctionarissen betrokken zijn.

De Nederlandse Omroep Stichting rekent De Andere Krant tot de verspreiders van complottheorieën. In een bespreking werd Ben de Jong, een onderzoeker van Universiteit Leiden, aangehaald die spreekt van desinformatie.

https://nl.wikipedia.org/wiki/De_Andere_Krant

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *