Aangeleerde hulpeloosheid
Aangeleerde hulpeloosheid (Engels: learned helplessness of learnt helplessness) is het verschijnsel waarbij een mens of dier geleerd heeft dat hij geen invloed kan uitoefenen op de gebeurtenissen die hem overkomen.
Martin Seligman publiceerde in 1967 de resultaten van een dierproef die in duidelijke tegenspraak waren met de toen heersende opvatting uit het behaviorisme van Burrhus Skinner. In dit zogenaamde “yoked control”-experiment ondergaan twee dieren meermaals elektrische schokken. Het eerste dier heeft de mogelijkheid de duur van de schok te bekorten, door bijvoorbeeld op een knop te drukken. Voor beide dieren stopt dan de schok. Het dier dat de schok niet kan beïnvloeden heeft na verloop van tijd een aanmerkelijk slechtere gezondheid. Het is ook niet meer in staat te leren. In een vervolgexperiment werden beide dieren in een zogenaamde “shuttle-box” gezet: een kooi die door een lage afscheiding in tweeën gedeeld is. In de ene helft ondergaan beide dieren regelmatig een schok, maar door over de afscheiding te springen, kunnen ze de schok vermijden. Het dier dat in het eerste experiment de controle had, leert dit, zoals door het behaviorisme voorspeld, snel. Het tweede dier leert dit echter niet: het lijdt weliswaar onder de schok, maar onderneemt niets om deze te vermijden: het heeft geleerd passief en hulpeloos te zijn. Volgens Seligman zou bij mensen aangeleerde hulpeloosheid het mechanisme kunnen zijn dat op den duur leidt tot psychische stoornissen zoals depressie.
Meer algemeen treedt aangeleerde hulpeloosheid op wanneer mensen of dieren geen adequate terugkoppeling krijgen over hun eigen handelen. Ze kunnen zo niet leren welke handelingen effectief zijn in het bereiken van een bepaald doel, waardoor ze zich uiteindelijk hulpeloos en passief zullen opstellen. Finkelstein en Ramey (1977) vonden dit verschijnsel ook bij baby’s. De eerste baby kon een mobile boven de wieg laten bewegen door zijn hoofd te bewegen, de tweede kon alleen naar het bewegende mobile kijken. Als de tweede baby de beweging van het mobile kon aansturen, ontdekte hij niet meer dat hij invloed kon uitoefenen op het mobile.
In de dagelijkse praktijk is het concept van “aangeleerde hulpeloosheid” belangrijk bij de opvoeding van kinderen, maar ook in ziekenhuizen, verpleeghuizen, gevangenissen, in rampsituaties als hongersnood en oorlog en in concentratiekampen.
Niet ieder mens reageert op hulpeloosheid met passiviteit en depressie. Dit is mede afhankelijk van de attributie, dat wil zeggen waar iemand de oorzaak van zijn lijden zoekt: in zichzelf of buiten zichzelf.
https://nl.wikipedia.org/wiki/Aangeleerde_hulpeloosheid
——–
De Andere Krant (Vrijheid)
Datum: 2020-04-27
Help mee en verspreid de vrijheid op 5 mei
‘Wie vrijheid opoffert voor veiligheid is het beide niet waard’ – Benjamin Franklin
‘Never waste a good crisis’ – Winston Churchill
Ruime blik
In plaats van kritische mensen uit te maken voor ‘complotgekkies’ presenteren we liever de feiten. Meer kennis leidt namelijk tot meer begrip voor elkaars standpunten.
We durven controversiële kwesties aan de orde te stellen. Dat doen we altijd goed onderbouwd, verifieerbaar, transparant en fair.
Stichting Voorzij: “Wijziging Transgenderwet groot gevaar voor vrouwen”
Samen Leven
Simone Beer
De Andere Krant
De Andere Krant is een Nederlandse krant die zowel online als in gedrukte vorm verschijnt. De krant werd opgericht in 2018 op initiatief van de pro-Russische vredesactiviste Madeleine Klinkhamer. Hij wordt uitgegeven door de Stichting KnowledgeMatters en is in Nederland en Vlaanderen te verkrijgen. Hoofdredacteur is Sander Campagner, tevens voorzitter van het stichtingsbestuur. Campagner is ook voorzitter van de Nederlandse Vereniging van Vrije Journalisten (NVVJ).
De krant kent abonnees, maar wordt vooral gratis verspreid. Het periodiek verscheen aanvankelijk tweemaandelijks in wisselende oplagen, variërend van 50.000 tot 500.000 (mei 2020) en 1,1 miljoen in de zomer van 2020. Ze werd toen vooral huis-aan-huis verspreid.). Met die oplage is het een van de grotere gedrukte media in Nederland. Sinds oktober 2021 verschijnt de krant wekelijks en is het mogelijk een abonnement te nemen. De Andere Krant maakt sinds november 2021 ook een podcast, daarin komen vergelijkbare thema’s aan de orde als in krant.
Het periodiek zegt een andere kijk op de werkelijkheid te bieden. Ze vermeldt als doel “Het publieke debat te verbreden en de Andere Kant van het nieuws te tonen. Waar veel media meer onderdeel van het machtssysteem (b)lijken in plaats van deze macht kritisch te volgen zijn wij totaal onafhankelijk”
De uitgave werd onder de loep genomen door de eenheid Land Information Manoeuvre Centre (LIMC). Deze eenheid was vanwege de coronacrisis opgericht ten einde meer zicht te krijgen op de verspreiding van desinformatie. Deze dienst van de Nederlandse krijgsmacht verzamelde en analyseerde zonder dat ze daartoe bevoegd was gegevens om te voorspellen waar in het land een coronagolf of maatschappelijke onrust zou kunnen ontstaan. In dat kader werden onder meer de distributiepunten van De Andere Krant in kaart gebracht. Het ongeoorloofd genereren en analyseren van gegevens door het LIMC leidde tot het aanvragen van een kamerdebat door Kamerlid Salima Belhaj (D66).
Kritiek
In een beschouwing weerlegde het BNN-VARA-programma Alicante enkele door de krant geponeerde feiten omtrent corona, evenwel op basis van bronnen die de redactie van De Andere Krant als niet betrouwbaar beschouwt.
NRC Handelsblad (NRC) veronderstelde in meerdere publicaties een connectie met Rusland, hetgeen door de redactie van De Andere Krant werd weersproken. Door het crowdfundingmodel is volgens NRC niet te controleren hoe De Andere Krant wordt gefinancierd. Ook onthulde NRC dat een wegens antisemitische uitlatingen bekend staande activist garant stond voor de financiering van de eerste uitgave. Een klacht hierover bij de Raad voor de Journalistiek in 2018 werd niet gehonoreerd In de eerste editie liet De Andere Krant zich in lovende woorden uit over president Vladimir Poetin en presenteerde de krant een pro-Russische weergave van de annexatie van de Krim, de oorlog in Oost-Oekraïne en de Russische steun voor de Syrische president Assad. Bij de speciale MH17-editie van De Andere Krant zouden volgens NRC-bronnen Russische overheidsfunctionarissen betrokken zijn.
De Nederlandse Omroep Stichting rekent De Andere Krant tot de verspreiders van complottheorieën. In een bespreking werd Ben de Jong, een onderzoeker van Universiteit Leiden, aangehaald die spreekt van desinformatie.
https://nl.wikipedia.org/wiki/De_Andere_Krant