Arnoud Boot, hoogleraar in ondernemingsfinanciering en financiële markten, in gesprek met Paul van Liempt over Eurobonds, de acute financiële problemen van de EU en de stabiliteit van de EU. Volgens Boot is de recente opstelling van Nederland in deze coronacrisis contraproductief. Samen met veel andere economen heeft hij in een manifest de Nederlandse regering opgeroepen haar houding en beleid bij te stellen. ”Als we ons op dit moment niet solidair voelen, wanneer voelen we ons dat dan wel?” Het acute probleem dat er is moet volgens Boot los gezien worden van het meer omvattende vraagstuk over wat er nu met de eurozone moet gebeuren. Dat neemt niet weg dat er nú een brand woedt. “We moeten nu in alle landen de muren overeind houden, zodat we dadelijk weer vooruit kunnen.” In deze crisissituatie moeten er snel praktische oplossingen komen. Dat hoeft wat Boot betreft niet met eurobonds, en dat standpunt is volgens hem ook prima verdedigen. Die naam is ook vergiftigd, omdat die de schijn wekt dat dit iets blijvends zou zijn. De financiële plannen nu zouden enkel gericht moeten zijn op deze crisis. Dan kun je solidair zijn met de landen in het Zuiden, en herstelt Nederland zijn Europese reputatie. Dat laatste is van belang: “wij moeten nu denken aan onze onderhandelingskracht.” Die zal in de toekomst, zo stelt Boot, nog hard nodig zijn. Op verschillende manieren kan deze coronacrisis ook tot systeemveranderingen leiden. Boot voorspelt een belangrijkere maatschappelijke rol voor de overheid. Daarnaast acht hij het van belang dat onze economie haar open karakter behoudt terwijl we de belangrijke ketens dichterbij huis houden. Bovendien zou dit het moment kunnen zijn waarop meer het eigen vermogen in plaats van schuld, en meer het investeren in plaats van het beleggen centraal komt te staan. “Ik heb altijd gezegd: we moeten van beleggen naar investeren. Beleggen is je geld stoppen in alles waar je geen verstand van hebt.” Als je investeert blijf je dichtbij de activiteit zodat je weet waar je geld in zit. Dit biedt bovendien kansen voor ons pensioenstelsel, bijvoorbeeld doordat het minder afhankelijk wordt van de actuele beurskoersen. Volgens Boot zou de huidige noodsituatie een aanleiding kunnen zijn om dergelijke veranderingen tot stand te brengen. Er is wat dat betreft reden tot optimisme. “We hebben heel veel in eigen hand. En als je veel in eigen hand hebt mag je denken in termen van de inventiviteit van de mens.” — 0:59 Hoe zijn jullie tot het manifest gekomen waarin jij naast vele andere economen tot het beleid van Hoekstra richt? 3:04 Was de inhoud nou belangrijk of was het vooral een strategische brief? 4:37 Wat zeg je tegen de mensen die het wel eens zijn met Hoekstra? 7:57 Wat zou jouw oplossing zijn voor de acute, praktische problemen nu? 12:08 “Alle vooruitgang in Europa komt van het tweede en derde niveau ambtenaren, daar gaat het over de inhoud” 13:42 Waar sta jij voor? Het gaat wel om heel veel geld! 16:23 Heeft de Nederlandse opstelling blijvende schade aangericht? 19:38 Wat is op termijn het beste voor Europa denk jij? 22:35 Denk jij dat dit het moment is om voor een systeemverandering te pleiten? 27:31 Hoe zou je nu antwoord geven op de vraag die je al eerder opwierp: hoe kun je minder afhankelijk worden van dit systeem? 32:44 Hoe zit het op het gebied van pensioenen, gaat het nu de verkeerde kant op? 42:07 Wordt de ‘endgame’ van het liberalisme gespeeld nu de wereldwijde schuldenberg uit de hand dreigt te lopen, of is dat te onheilspellend? — Voor de Ommekeer TV is een initiatief van journalist Paul van Liempt, filosoof Ad Verbrugge en David van Overbeek. Het is onderdeel van platform Voor de Ommekeer, dat mensen uit verschillende disciplines bij elkaar brengt om na te denken over grote veranderingen die op komst zijn door een combinatie van snelle technologische ontwikkelingen en globalisering. Voor de Ommekeer TV wordt gemaakt in samenwerking met de VU, centrum Ethos en FreedomLab. Volg ons! Website: https://www.voordeommekeer.nl Twitter: https://twitter.com/VoorDeOmmekeer

Arnoud Boot: Wat betekent #coronacrisis voor financiële stabiliteit van de EU?