Ouspenski Pjotr Demjanovitsj Успенский Пётр Демьянович In Search of the Miraculous

In Search of the Miraculous: Fragments of an Unknown Teaching is a 1949 book by Russian philosopher P. D. Ouspensky which recounts his meeting and subsequent association with George Gurdjieff. It is widely regarded as the most comprehensive account of Gurdjieff’s system of thought ever published. It is regarded as a “fundamental textbook” by many modern followers of Gurdjieff’s teachings, who often use it as a means of introducing new students to Gurdjieff’s system of self-development.[

https://archive.org/stream/pdfy-AHobOEFHR4B4PBSm/In+Search+of+the+Miraculous_djvu.txt

Excerption: Chapter II about cristallisation.

On one occasion, at one of these meetings, someone asked about the possibility of reincarnation, and whether it was possible to believe in cases of communication with the dead. “Many things are possible,” said G. “But it is necessary to understand that man’s being, both in life and after death, if it does exist after death, may be very different in quality. The ‘man-machine’ with whom everything depends upon external influences, with whom everything happens, who is now one, the next moment another, and the next moment a third, has no future of any kind; he is buried and that is all. Dust returns to dust. This applies to him. In order to be able to speak of any kind of future life there must be a certain crystallization, a certain fusion of man’s inner qualities, a certain independence of external influences. If there is anything in a man able to resist external influences, then this very thing itself may also be able to resist the death of the physical body. But think for yourselves what there is to withstand physical death in a man who faints or forgets everything when he cuts his finger? If there is anything in a man, it may survive; if there is nothing, then there is nothing to survive. But even if something survives, its future can be very varied. In certain cases of fuller crystallization what people call ‘reincarnation’ may be possible after death, and, in other cases, what people call ‘existence on the other side.’ In both cases it is the continuation of Ufe in the ‘astral body,’ or with the help of the ‘astral body.’ You know what the expression ‘astral body’ means. But the systems with which you are acquainted and which use this expression state that all men have an ‘astral body.’ This is quite wrong. What may be called the ‘astral body’ is obtained by means of fusion, that is, by means of terribly hard inner work and struggle. Man is not bom with it. And only very few men acquire an ‘astral body.’ If it is formed it may continue to live after the death of the physical body, and it may be bom again in another physical body. This is ‘reincarnation.’ If it is not re-bom, then, in the course of time, it also dies; it is not immortal but it can live long after the death of the physical body. “Fusion, inner unity, is obtained by means of ‘friction,’ by the struggle between ‘yes’ and ‘no’ in man. If a man lives without iimer struggle, if everything happens in him without opposition, if he goes wherever he is drawn or wherever the wind blows, he will remain such as he is. But if a straggle begins in him, and particularly if there is a definite line in this straggle, then, gradually, permanent traits begin to form themselves, he begins to ‘crystallize.’ But crystallization is possible on a right founda- tion and it is possible on a wrong foundation. ‘Friction,’ the straggle between ‘yes’ and ‘no,’ can easily take place on a wrong foundation. For instance, a fanatical belief in some or other idea, or the ‘fear of sin,’ can evoke a terribly intense straggle between ‘yes’ and ‘no,’ and a man may crystallize on these foundations. But this would be a wrong, incomplete crystallization. Such a man will not possess the possibility of fiuther development. In order to make further development possible he must be melted down again, and this can be accomplished only through terrible suffering. “Crystallization is possible on any foundation. Take for example a brigand, a really good, genuine brigand. 1 knew such brigands in the Caucasus. He will stand with a rifle behind a stone by the roadside for eight hours without stirring. Could you do this? All the time, mind you, a straggle is going on in him. He is thirsty and hot, and flies are biting him; but he stands still. Another is a monk; he is afraid of the devil; all night long he beats his head on the floor and prays. Thus crystallization is achieved. In such ways people can generate in themselves an enormous iimer sfrength; they can endure torture; they can get what they want. This means that there is now in them something solid, something permanent. Such people can become immortal. But what is the good of it? A man of this kind becomes an ‘immortal thing,’ although a certain amount of consciousness is sometimes preserved in him. But even this, it must be remembered, occurs very rarely.”

Excerption: Op zoek naar het wonderbaarlijke. Fragmenten van een onbekende leer. P.D. Ouspensky Mirananda. Hoofdstuk II Blz. 42-44 over Kristallisatie

Op een van de bijeenkomsten vroeg iemand naar de mogelijkheid van reïncarnatie en of het mogelijk was te geloven in gevallen van communicatie met de doden.

“Vele dingen zijn mogelijk,”zei Gurdjieff. “Maar met dient te begrijpen dat het wezen van de mens, zowel tijdens het levenals na de dood – àls het na de dood bestaat – van zeer verschillende hoedanigheid kan zijn. De ‘mens-machine’ bij wie alles door invloeden van buitenaf bepaald wordt, bij wie alles gebeurt, die nu deze is het volgende ogenblik die en het daarop volgende ogenblikweer een ander, heeft geen enkele toekomst, hij wordt begraven en daarmee uit. Hij is stof en tot stof keert hij weer. Dit woord slaat op hem. Om van enig toekomstig leven te kunnen spreken, moet er een zekere kristallisatie optreden, een zekere fusie van ’s mensen innerlijke hoedanigheden, een zekere onafhankelijkheid van invloeden van buitenaf. Indien er iets in de mens is dat invloeden van buitenaf kan weerstaan, dat zal datzelfde iets misschien ook de dood van het stoffelijk lichaam kunnen weerstaan. Maar gaat u maar eens na: wat zou in een mens als hij zich in zijn pink snijdt, flauw valt of alles vergeet, de lichamelijke dood kunnen weerstaan? Als er iets in de mens is, kan het blijven voortbestaan; als er niets is, kan er niets blijven voortbestaan. Maar ook al blijft er iets voortbestaan, dan kan de toekomst hiervan nog heel verschillend zijn. In bepaalde gevallen van voortgezette kristallisatie is na de dood dat wat men ‘reïncarnatie’ noemt mogelijk en in andere gevallen hetgeen ‘bestaan aan gene zijde’ genoemd wordt. In beide gevallen is het een voortbestaan van het leven in het ‘astrale lichaam’ of met behulp van dit lichaam. U weet wat met de uitdrukking ‘astraal lichaam’ bedoeld wordt. Maar de stelsels warmee u vertrouwd bent en die deze uitdrukking gebruiken, beweren dat alle mensen een ‘astraal lichaam’ hebben. Dat is volkomen onjuist. Wat men ‘astral lichaam’ zou kunnen noemen, wordt verkregen door middel van fusie of samensmelting, dat wil zeggen door middel van ontzaglijk moeilijke innerlijke arbeid en strijd. De men wordt er niet mee geboren. En slechts heel weinigen verwerven een ‘astraal lichaam’. Indien het gevormd wordt, kan het na de dood van het stoffelijk lichaam blijven leven en kan het in een ander stoffelijk lichaam opnieuw geboren worden. Dit is ‘reïncarnatie’ Als het niet wedergeboren wordt, dan sterft het na verloop van tijd ook; het is niet onsterfelijk, maar het kan lange tijd voortleven na de dood van het stoffelijk lichaam.

 “Samensmelting, innerlijke eenheid, wordt verkregen door ‘wrijving’ door de strijd tussen ‘ja’ en ‘neen’ in de mens. Indien de mens leeft zonde innerlijke strijd, indien alles in hem gebeurt zonder tegenstand, indien hij gaat waarheen hij wordt getrokken of waarheen de wind hem waait, zal hij blijven zoals hij is. Maar indien er een strijd in hem begint en vooral wanneer er een bepaalde lijn in die srijd is, dan beginnen zich geleideljk aan duurzame trekken in hem te vormen, dan begint hij te ‘kristalliseren’. Maar kristallisatie is zowel op een goede als op een verkeerde grondslag mogelijk. ‘Wrijving’ de strijd tussen ‘ja’ en ‘neen’, kan gemakkelijk plaats vinden op een verkeerde grondslag. Zo kan bijvoorbeeld een fanatiek geloof in één of ander idee of ‘angst voor zonde’ aanleiding geven tot een geweldig intense strijd tussen ‘ja’ en ‘neen’ en op deze grondslagen kan een mens kristalliseren. Maar dit zou een verkeerde onvolledige kristallisatie zijn. Zo iemand heeft geen mogelijkheid tot verdere ontwikkeling. Om verdere ontwikkeling mogelijk te makenn, moet hij opnieuw gesmolten worden en dit kan alleen bereikt worden door een verschrikkelijk leiden.

“Kristallisatie is op iedere grondslag mogelijk. Neem bijvoorbeeld een rover, een werkelijk goede, echte roer. Zo heb ik er in de Kaukasus gekend. Hij zal met een geweer achter een rotsblok langs de weg staan, onbeweeglijk, acht uur lang. Kunt u dat? Al die tijd, bedenk dat wl, is er een strijd in hemaa de gang. Hij is dorstig en warm en de vliegen steken hem, maar hij beweegt zich niet. – Een ander voorbeeld is een monnik; hij is bang voor de duivel, de hele nacht beukt hij met zijn hoofd op de vloer en bidt. Zo wordt kristallisatie bereikt. Op deze wijze kunnen mensen een geweldige innerlijke kracht opbouwen; zij kunnen martelingen doorstaan, zij kunnen bereiken wat zij willen. Dit betekent dat er nu iets vasts iets duurzaams in hen is. Zulke mensen kunnen onsterfelijk worden. Maar wat voor nut heeft dit? Zo’n mens wordt een ‘onsterfelijk ding’, hoewel er soms een bepaalde hoeveelheid bewustzijn in hem bewaard blijft. Maar men bedenke wel dat zelfs dit heel zelden is.”

О “Центрах Успенского и Гурджиева” в Лондоне. Эти центры в Лондоне, Париже и других городах мира присвоили себе имена П.Д.Успенского и Г.И.Гурджиева и создали некий деструктивный культ, тоталитарную секту.Руководители всех подобных организаций под разными вывесками (“Четвёртый путь” и др.) преследуют корыстные цели и занимаются оболваниванием легковерных людей. Все эти эти руководители, учителя – шарлатаны.

Google Translate:

About the “Assumption and Gurdjieff Centers” in London. These centers in London, Paris and other cities of the world took on the names of P. D. Uspensky and G. I. Gurdjieff and created a kind of destructive cult, a totalitarian sect. The leaders of all such organizations under various signs (“The Fourth Way”, etc.) are pursuing selfish goals and deceive gullible people. All these leaders, teachers are charlatans.

( AZAR MIRZA-BEG was born in the Soviet Union in 1951, and spent his youth in search of spiritual knowledge and for Masters who could initiate him into the mystical way. His early interest was with Yoga, which was then replaced by the teachings of Gurdjieff and Sufi studies that finally led him to become a Sufi teacher and the present Master of the Kubrawi order . He lived the larger part of his life in various regions of the colossal Soviet empire, but with the raising of the Iron Curtain, he moved to Western Europe and resided in Berlin, Paris, and London. Now he lives in Baku, Transcaucasia. )

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *